Een ziekenhuis in China....

... is een loketjesnachtmerrie!
Maar Cliff had geen andere keuze. Zijn pols deed al een hele maand pijn, na in augustus zijn veel te zware koffer met één hand (zijn linker) van de band te hebben proberen halen. Een maand Flexium smeren hielp niet veel, dus zochten we naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis waar we volgens onze verzekering naar toe mochten. Het werd het 浙江省中医院, het Provincie Zhejiang Centraal Ziekenhuis. Eens binnengekomen bevonden we ons in een labyrint van loketjes, roltrappen en Chinezen. Wat te doen nu? Na eventjes het gelijkvloers te verkennen waren we er nog niet wijs uit. Dus we vroegen het aan de infobalie. Toen Cliff uitlegde wat er aan de hand was, stuurden ze ons naar het loket voor registratie en betalingen. Daar gaven ze ons een boekje dat de patient moest invullen. Probleem, we hadden geen pen bij. Terug naar de infobalie waar er wel pennen beschikbaar waren. Het invullen duurde niet lang. Na even te hebben gevraagd aan de securityguard of we alles wel juist ingevuld hadden (we moesten tenslotte in het Chinees lezen) , konden we weer naar het registratieloket. Het leek in orde. We konden naar de dokter. Eerste verdieping, de roltrap naar boven, departement botkwetsuren. Cliff had niets aan de botten in z'n pols, maar daar stuurden ze ons naartoe.
We vonden de dokterskantoortjes waar we moesten zijn. Op Cliffs papiertje stonden heel wat nummertjes, en hadden geen idee welk nummertje we nu juist in het oog moesten houden. Toen stak een dokter zijn hoofd uit zijn deur en riep een naam. Handig, ze roepen je naam af als het aan jou is. Of toch niet, we merkten dat heel wat Chinezen gewoon in een kantoortje binnenstapten, terwijl wij er al langer wachtten. Cliff vroeg aan een dame die tegenover ons zat, hoe het werkte. Ze bekeek Cliffs papiertje en zei dat we het eens aan een verpleegster moesten vragen. Die zei dat we gewoon ergens binnen mochten gaan! Gewacht voor niks dus, maar toch blij dat we niet moesten wachten op onze beurt. We gingen een kantoortje binnen en de dokter daar mompelde iets en stuurde ons weg naar het kantoortje ernaast. Daar zat een dokter die we eerder al zagen rondlopen en waarvan we de opmerking hadden gemaakt dat die er totaal niet als een dokter uitzag. Ach ja, deze man stuurde Cliff tenminste niet weg. Het zag er binnen totaal niet uit als een dokterskantoor. Enkel een bureau met een pc en achteraan een tafel om op te liggen. Nergens doktersinstrumenten te bespeuren. Met veel moeite probeerde Cliff uit te leggen wat er scheelde, maar hij werd onderbroken door een Chinees die binnenstapte en de dokter om raad vroeg, ik vermoed dat het over voorschriften ging. Hoe dan ook, Cliffs onderzoek werd een half uur onderbroken door deze stoorzender. Daarna voelde de dokter even aan de pijnlijke pols en zei dat Cliff eerst moest gaan betalen en dan zou hij hem helpen.
Oke, wat nu? Terug naar de eerste verdieping naar de registratie en betalingsloketten dan maar. Na lang wachten daar en geprobeerd te hebben opdringerige Chinezen voor te blijven (van mooi op je beurt wachten heeft geen enkele Chinees ooit kaas gegeten) , was het onze beurt. 'We kunnen je niet helpen, volgende!' kregen wij te horen. Helemaal verbluft gingen we weer naar de infobalie, we vroegen dezelfde security guard om hulp en die zei dat we naar de betalingsloketten moesten. Inderdaad, die waar we net geweest waren en waar ze ons net hadden weggestuurd. We gingen opnieuw naar de loketten, maar ditmaal aan een ander loket met een andere bediende. Deze man zei: 'Ik kan niets doen, ga terug naar je dokter!'
Terug naar de eerste verdieping dus, daar zagen we opeens ook betalingsloketten. Misschien moesten we gewoon aan deze loketten betalen?
Toch niet! We kregen hetzelfde te horen ' ga terug naar je dokter!' Terug bij de dokter zei Cliff dat we niet wisten wat te doen want we konden nergens betalen. Wat bleek, de dokter had nergens in zijn pc ingevoerd wat hij had voorgeschreven voor Cliff en ook niet wat hij daarvoor moest betalen. Nadat dit tenslotte toch gebeurd was, kon Cliff dan uiteindelijk betalen aan de loketten op de eerste verdieping zelf. We moesten toch niet meer naar beneden, 93 yuan in het totaal. Voor wat juist gingen we zo te weten komen.
Na het betalingsbewijs aan de dokter te hebben overhandigd, stuurde die Cliff mee met een verpleegster. Ze gaf hem een pakje met pleisters en legde uit hoe je het moest gebruiken. Het was nogal plat en bijgevolg verstonden we het niet. Toen wees ze op de Chinese uitleg op de achterkant van het pakje pleister, maar Cliff zei dat die dat niet begreep en dus deed ze het voor. Het ging om pijnstillende pleisters.
De verpleegster verwees ons vervolgens weer naar het gelijkvloers om het tweede voorgeschreven medicijn te gaan halen bij de apotheek. Daar ging het wonderwel vlot. Het doosje (westerse ;) pillen lag al klaar daar met naam en al. Toen konden we naar buiten. We kwamen tot de vaststelling dat de dokter eigenlijk geen diagnose had gesteld en gewoon wat pijnstillers had voorgeschreven. Heel vreemd allemaal, we misten ons Belgisch medisch systeem.
Gelukkig lijken de pijnstillende pleisters te helpen en was het allemaal niet zo duur. 93 yuan is ongeveer 10 euro. Dit omvatte een consultatie en een pakje pleisters en extra pijnstillers. Hoe dan ook, een hele ervaring zonder meer ;)

Klasuitstap: Het 7de jaarlijks persimmon festival

Auch, om acht uur 's morgens verzamelen voor de school gisteren. We vertrokken naar de Wetlands om er blijkbaar het 第七届西溪或火柿节 het 7de jaarlijks Xixi persimmon festival bij te wonen. We werden er met de bus gebracht en eens aangekomen werden we deftig door te politie naar het fesitval begeleid. ;) Wat we daar te zien kregen waren enkele optredens en na een drietal speeches werd het festival met een confettikanon als geopend verklaard. Wat houdt dit in?
Het gaat over de persimmon. Wat is dat? Het is een vrucht die een beetje aan een oranje tomaat doet denken, maar heel zoet smaakt. Ik ben geen fan. Deze vruchten worden dan van de bomen geplukt of eerder uit de bomen gefrunnikt met een lange bamboestok waaraan een netje gevestigd is. Het lijkt misschien niets speciaal, maar het was blijkbaar toch iets groots. Een bekende zangeres die komt zingen, een tiental tv-camera's en een honderdtal fotografen doen toch vermoeden dat het een vrij bekend festival is. Hoe dan ook lang zijn we er niet gebleven. Nadat vele klasgenoten werden geïnterviewd nadat ze een persimmon konden plukken, zijn we verder begeleid geweest door de wetlands. We kregen een lunch en konden daarna het terrein verkennen. Er stonden vele winkelstalletjes enkele mooie huisjes en tempels, maar het zag er allemaal nogal nagemaakt uit. Om af te sluiten konden we de wetlands ook nog bewonderen vanuit een bootje. Dat was best een aangename afsluiter.

Met verschillende buskarretjes van de parking naar het festival

De buitenlanders moeten natuurlijk in veiligheid blijven

optreden, Chinese strijkers

confettikanon! festival als geopend verklaard

Yuji gaat een persimmon proberen plukken

nog meer pogingen

een mooi uitkijktorentje

bovenaan :)

Uitzicht vanuit het torentje

in de boot

Yay!!!!!!

Mijn lieve schatje, komt ook naar China. Op 15 januari zal ze in Shanghai Pudong landen om 9h25 's morgens lokale tijd! Ik kijk er heel hard naar uit!

Ben heel erg blij dat je een ticket hebt geboekt mijn lieverdje! Ik zal aftellen...

Hou heel veel van jou!

xxx

<3<3<3

四圈 ！

Si quan! Vier cirkeltjes! ;) Zo bestel je vier donuts in China. Kijk eens hoe we elke dag bijleren. Een maatwoord voor cirkelvormige dingen, heel erg nuttig allemaal! Best Bite heeft verrassend zalige donuts! Cliff en ik ontdekten deze donutshop op weg naar het Hangzhou public security office. We moesten er beiden heen, Cliff om zijn residence permit af te halen, ik om er eentje aan te vragen. Volgende donderdag kan ik normaal onbeperkt buiten China en weer binnen. Veel meer dan naar de les gaan en onze residence permit aanvragen hebben we deze week niet gedaan.
Vrijdagavond dan, werden we uitgenodigd door Yiming, een Chinese die in Hangzhou woont en nog in Leuven heeft gestudeerd, om te gaan Karaoke zingen. Het zag er best sjiek uit en we kregen een apart kamertje, waardoor het niet al te druk werd. Yiming nodigde ook zijn Chinese vrienden uit zodat Lennert, Cliff en ik wat Mandarijn konden oefenen. De prijs: 4 euro per persoon voor 4 uur, dranken inbegrepen. Best te doen :p

Len en Cliff doen een poging bij Hey Jude

De gang, links en rechts ziet u de kamernummers

Niet door mij gekozen :p

Yiming, zeer enthousiast

Verse seafood

Daarna wilden sommigen nog wat seafood eten om de avond af te sluiten.
In het weekend werd verder de muzikale weg ingeslagen. Erick (Cliff's Ivoriaanse roommate) en zijn Ghanese maat mochten optreden op straat ter promotie van een minicooper met als slogan: Let's discover Afica. Ja Afica zonder R ;) Chinezen en hun engels toch. Hoe dan ook, ze speelden twee uur lang Afrikaanse percussie. Cliff en ik hebben ze daarbij vergezeld en foto's van hen genomen. Het was best aangenaam, maar bij momenten heel erg warm.

Een zak geld gevonden...

op mijn bankkaart van de 杭州银行 Bank of Hangzhou dan :p. 3200 yuan ~ 300 euro.
We nemen aan dat dit bestaat uit 1700 yuan installatiekost die eenmalig is, en onze living allowance van 1500 yuan. Dit betekent dat we vanaf volgende maand wellicht elke maand zo'n 1500 yuan mogen verwachten.

上海 Shanghai: Gratis festivaltickets en een illegale bus!

Wachtend, waar blijven Alice en Lennert?

 Voorbereiding en vertrek
Na te horen hebben gekregen dat we via Thijs en Laura in Shanghai vier gratis tickets konden krijgen voor het 黑兔音乐节 Black Rabbit Music Festival, konden we dat natuurlijk niet laten liggen. Zij hadden namelijk werk op het festival en moesten bands begeleiden. En dat onze all time favoriete Chinese band Carsick Cars er op zou treden was nog een extra motivatie om er te zijn. Onze voorbereiding liet echter nogal te wensen over. Ondanks de vele hosteltips van onze Colombiaanse vriend Carlos, kon ik geen hostel vinden dat nog plaats had. Niet verwonderlijk aangezien we dat op dezelfde dag nog moesten zoeken, in een weekend. Via booking.com hebben we wel een goedkoop hotelletje kunnen vinden, dat nog een kamer voor drie had voor 207 yuan, wat neerkomt op 7 à 8 euro per persoon. Ja voor drie, Alice, Len en ik :). Cliff kon bij Hilda, een kennis van hem in Shanghai, terecht. Het hotel lag schijnbaar in een ietwat 'vuile' buurt, maar dat viel eigenlijk best nog mee. De kamer was goed in orde, al rook het er een beetje schimmelig. Maar ja, kieskeurig mochten we echt niet zijn. ;).
We spraken af rond zes uur aan het station van Hangzhou. Het was echter spitsuur en een taxi vinden, ging niet makkelijk worden. Er stopte echter wel een andere auto voor ons (Cliff en ik), en de chauffeur vroeg waar we moesten zijn. Hij ging ermee akkoord ons naar het station te brengen voor 20 yuan. Iets duurder dan de officiële taxi's maar dat leek ons beter dan nog een half uur of meer op een taxi te wachten. We waren snel aan het station en de chauffeur vroeg me opeens te betalen nog voor we afgezet waren. Ik zag het station op zo'n honderd meter en vond het erg vreemd dat hij me nu al vroeg te betalen. Ik treuzelde met mijn centjes, tot ik zeker wist dat hij ons deftig ging afzetten. Toen ik wou betalen, moest ik dan ineens weer wachten :p. Ik was een beetje in de war, maar Cliff legde uit dat de chauffeur van zo'n 'zwarte' taxi, natuurlijk niet gezien mag worden terwijl hij geld ontvangt. Daarom werd hij zo zenuwachtig.
Wachten dus nu op Lennert en Alice. Cliff en ik besloten al tickets te kopen voor de snelle trein, maar we hadden helaas de vier paspoorten nodig. Probleem: Cliff had het zijn nog niet teruggekregen omwille van zijn residence permit en Alice had enkel een kopie bij. Gelukkig waren we met twee blanken, en dan was de dame aan het loket veel vriendelijker. :) Cliff werd wel aangemaand volgende keer zijn paspoort niet te vergeten. We namen de trein van 18h39 en kwamen een uurtje later aan in Shanghai. Na een half uurtje met de metro ontmoetten we Thijs, die ons de festivaltickets overhandigde.
Dan gingen we inchecken in ons hotelletje, 翰庭酒店 Hanting Hotel. En ontmoetten we Cliff's neef Sandy, en Laura om gezellig met ons 7 te gaan eten. Door het late uur, rond 22 uur werden we jammer genoeg zo goed als buiten gejaagd.
Hierna scheidde mijn weg van de anderen die nog even uitgingen. Voor mij was tijd om een internetcafé te zoeken en te bellen met het thuisfront en mijn lieve schatje. Na even te hebben opgefrist in het hotel, vond ik vlak naast het hotel een grote 网吧, internetcafe. Ze wilden echter mijn paspoort zien, dus moest ik even terug naar mijn kamer. Daarna kon ik na de hulp van een Chinees naast mij, inloggen en internetten. :)
Er stond geen Skype, en natuurlijk geen hotspotshield op de pc. Dus moest ik de via de stuiterproxy van de KU Leuven op facebook. Ik had gehoord dat Skype downloaden niet lukte in China, maar dat was gelukkig niet waar. Het was even zoeken om het in het Chinees te installeren, maar bij de tweede poging lukte het en kon ik gezellig babbelen via Skype. Omstreeks twee uur was het tijd om weer terug te gaan naar het hotel en niet veel later kwamen ook Alice en Len ook weer terug.

Ikke! :D

 The Bund:

Lennert, Cliff, Oliver, Alice

Na een lange slaap en op tijd uitchecken, gingen we even de toerist uithangen. De foto's hier links spreken voor zich. Even met Sandy the Bund aflopen en wat plaatjes schieten. :p Het was best warm, maar er stond een aangenaam windje. Hierna was het tijd om naar het festival te gaan.

Lennert, Cliff, Sandy, Oliver

                                         

even gezellig chillen

Het Festival:
Het was ook weer goed 40 minuten met de metro, maar het festival was na het uitstappen aan de halte erg makkelijk te vinden. Er waren veel andere buitenlanders die ook op weg waren naar het festival. Daar aangekomen zagen we dat er niet al te veel mensen waren. Ik citeer Alice: "België is een klein land met grote concerten, China is een groot  land met kleine concerten.' Dat is hier zeker het geval. De postrock van 惘闻 Wang Wen mocht er anders zeker zijn en het weinige dat ik heb gehoord van 杭盖 Hanggai was zeker het beluisteren waard.

last van de zon

De line up van de bands kwam wel niet goed overeen met wat er op ons mooi programmaboekje stond. Gelukkig zag Lennert op tijd dat Carsick Cars een uur vroeger begon. Het was een goed concert, maar de Chinezen in het publiek waren vervelend en begonnen een moshpit, bij een kalm liedje en klapten mee, maar helemaal uit de maat.
Hoe dan ook, we zijn blij dat we ze gezien hebben.
Hierna was het bijna tijd om weer naar het station te gaan. We gingen eerst nog even Laura bedanken. Jammer genoeg konden we Thijs niet meer zien, aangezien hij nog aan het werk was. In elk geval:
Thijs en Laura! Een hele dikke mercie!!!!!

Cliff heeft zin in 青岛 Qingdao

 Terug naar Hangzhou
Het was een goed uur rijden met de metro, en we kwamen aan in het station omstreeks 20h45. Wat we vreesden is uitgekomen, de treintickets voor Hangzhou waren op! We overwogen om gewoon in het station te wachten tot de trein van de volgende ochtend, maar het blijkt dat dat niet toegestaan is. Louche mensen kwamen ons aanspreken waar we naartoe wilden.
Zo kwamen we terecht bij een bus die ons voor 150 yuan naar Hangzhou zou brengen, wat twee keer zo duur is als de sneltrein. Na veel gepraat en overleg, besloten we die bus maar te nemen nadat de prijs onderhandeld werd tot 130 yuan.

poseren met onze gratis T-shirt

Het was allemaal heel erg louche en het was duidelijk geen officiële maatschappij, maar we hadden weinig andere keus. De mensen van de bus, gaven ons nogal onnozel uitziende ticketjes en zeiden: Kijk, het is allemaal in orde, we geven jullie ticketjes. Daar moesten we even mee lachen, maar goed. Nadat de bus met een half uur vertraging vertrok om wat meer mensen in de bus te krijgen wellicht. Zijn we om half elf toch vanuit Shanghai vertrokken. Tweeënhalf uur later zijn we dan veilig en wel thuis geraakt.

Carsick Cars

Veiligheidsagenten in een tentje

Lennert op onze lange metrorit

Op de illegale bus

Avondlijke verkenning van de campus

Boodschap van Cliff

Dikke proficiat aan Johnny, die in al zijn herexamens geslaagd is en aan zijn Master mag beginnen.

Mooi gedaan!

Beste mensen,
u mag deze blogger ook feliciteren, want hij is geslaagd voor zijn herexamen Markten en prijzen en mag zich een volwaardige Bachelor Sinologie noemen.

Tot zo ver het niet-China nieuws!

Baby! ben je trots op mij? :)

Ling Yin Si 灵隐寺

Even toeristisch doen in het boeddhistische tempelcomplex van Ling Yin Si 灵隐寺 :

                                         De ingang: lees van rechts naar links ;)

                                        een lachende Cliff en Alice

                                          Lennert zichtbaar zich aant amuseren....

                                          vlnr: Yuji, Alice, Cliff, Pablo en Ikke :p

                                          Nog maar eens Lennert

                                          een schattig beestje onderweg :)

                                                  op de top van een heuvel

                                           en weer terug

My Honey

Naast al mijn praktische dingen, heb ik gelukkig veel tijd om te skypen gehad deze week. Hopelijk nemen Cliff en Lennert het mij niet kwalijk dat ik veel achter mijn pc zit. Maar ik mis mijn lieverdje Mari M zo. Ben echt blij dat ik je elke dag kan zien mijn lieve schat! Gelukkig kan je internet stelen xD Morgen heb je eindelijk eigen internet ! :) Ik zie je graag! <3

Nog meer goed nieuws: Papa en Nicole zullen mij komen bezoeken in Hangzhou eind oktober! Ik kijk er al naar uit! Ik zal jullie zeker meenemen naar de 外婆家

Rustig weekje

Het schooljaar hier is op gang getrokken, van elke les al iets gehad. Ook al voldoende huiswerk gekregen. Plus nog een dicteetje erbovenop waar Cliff en ik overigens zeer verdienstelijk op scoorden. Het moet gezegd dat het enorm gemakkelijk was. Geen volzinnen, enkel wat woordjes. De les cultuur was weer een kleine teleurstelling.

Cliff geraakte die dag niet uit bed, dus ging ik maar alleen. Ik dacht dat het eens een les ging worden met behoorlijk Chinees niveau, aangezien de boek die bij de les hoort, enkel karakters bevat.Het eerste echter wat de leerkracht zei: Het boek gebruiken we niet, dat is te moeilijk. :( De les werd wel helemaal in het Chinees gegeven, maar omdat we samen met de lagere niveaus Chinees de les volgen, werd het niveau uiteraard naar beneden aangepast. Heel erg jammer, het boek zag er nochthans leuk uit. Het blijkt dus dat taalkunde onze enige nuttige les is. Daar leren we voldoende nieuwe karakters. De leerkracht boomt wel altijd door tot 15 minuten over tijd, wat niet zo door ons geappreciëerd wordt, maar oké ;) Zoveel les hebben we nu ook weer niet dus daar maken we niet te veel problemen van.

Praktische zaken dan, vandaag hebben we ons verzekeringskaartje voor internationale studenten gekregen. Wat de residence permit betreft zal de school ons begeleiden. Voor mij zal het tegen volgende week in orde komen. Cliff moet reeds deze week al gaan, aangezien hij een week vroeger het land is binnen gekomen. 

Elke dag de zwakke euro checken en elke dag checken of we ons beursgeld hebben gekregen is een beetje deprimerend geworden, goedkoop eten is dus de boodschap. Uitspattingen 178 kuai voor een teppanyaki zijn uit den boze. De oplossing? De carrefour. Vandaag hebben we beide voor onder de 10 kuai geluncht. Drankjes inbegrepen :) Klaargemaakte gebakken noodles 3,75, stoombroodje met vlees voor 1,50 en een half litertje gekoelde frisdrank voor 2,30. Heel erg economisch. De smaak van de noodles was zelf verrassend goed :) Avondeten mag voor ons iets duurder zijn. Zo is onze grandmother's place de plaats geworden waar we om de twee dagen avondeten. Onze andere keuze is een klein restaurantje op vijf minuutjes stappen van onze school. Beide erg economisch van prijs en heel erg lekker.

Zie zo, veel spannends is er de voorbij dagen dus niet gebeurt, maar zo zijn jullie trouwe lezers tenminste weer up to date ;) tot de volgende....

Mari M

Hi honey,
Mis jou zo hard en denk aan jou elke dag! Ik zie jou heel graag en als we allebei hard ons best doen,
weet ik dat we het zeker gaan halen! Hou heel veel van jou lieverdje!
Jij bent de beste!

<3<3<3

Een beetje natuur

Hangzhou mag dan wel een heel grote stad zijn, er is ook een mooi natuurpark. Op aanraden van Alice zijn ik, Cliff en Lennert en Alice rond de middag een mooie en stevige natuurwandeling gaan maken in een bergachtig stukje natuur in het midden van de stad. Er zijn trapjes aangelegd en je kan er goed stappen. Soms gaat het wel heel erg steil naar boven, maar het bleef te doen. Jammer dat er op de top zoveel mist was, anders hadden we prachtige foto's kunnen trekken van de stad. Ondanks de vele muggen in het park, was het toch een geslaagde wandeling:

De euro blijft zakken, dus goedkoop blijven eten...

Even schrikken toen ik zag dat ik 176 euro kwijt was voor 1500 yuan. Dan vlug de wisselkoers checken op google: 8,72 yuan voor een euro nog slechts :( 

Het wordt dus goedkoop eten! Voor lunch had ik thuis nog instant noodles liggen. Daarna moesten wij

nog eens een trip maken naar de Carrefour. Ik heb er eindelijk deftige melk gevonden. Ze is redelijk door, maar voor mijn (ook nogal prijzige) cornflakes, wil ik goede melk. Naast het Belgische bier heb ik trouwens ook een nederlandstalige doos cornflakes gezien :). 

Hoe dan ook, na de boodschappen besloten Cliff en ik, Lennert, Alice en onze goeie vriend Yuji mee uit eten te vragen. Na het dure eten van gisteren, had ik nood aan iets goedkoops! 

Dat vonden we met 外婆家 , wat zoveel betekent als grandmother's, een erg bekende Chinese keten. We hebben erg veel besteld, zo'n zeven schotels, voor vijf. Het was erg goed, heel erg lekker. De prijs was: 208 yuan voor vijf. Dit is ongeveer 4,5 euro per persoon, dranken inbegrepen. Dus beste familie en schatje! Als jullie mij willen bezoeken zullen we zeker opnieuw daarheen gaan. 

Tijdens het Chinese etensuur (18-20) staat er wel een rij tot op straat. Maar wij gingen om 20h30 en hadden na een kleine tien minuten al een tafel. Het is er echt heel goed georganiseerd. 

Als dessert gingen we nog naar de Dairy Queen er vlak naast. Het was een degelijk maar geen geweldig ijsje. Onze eigen crèmeglaskar is veel lekkerder :)

's Avonds was het weer tijd voor een gezellige skypedate :)

Love you MM.

Aan mijn trouwe lezers

Mijn excuses voor de verwarring die de naamsverandering van mijn blog heeft veroorzaakt. Maar Hangzhou kon ik niet als Hanghzou laten staan ;)
Hoe dan ook ik geloof dat iedereen nu de juiste link gekregen heeft, dankzij de snelle reactie van mijn schatje op facebook of in de mail die ik heb rondgestuurd.

Nog een speciale vermelding voor mijn lieve zusje Jennifer die geslaagd is dit jaar! Proficiat!!!
En dankjewel voor de t-shirt ;) Cooowl :p

Begin van het Weekend

Donkere dag in Hangzhou was het vrijdag na de lessen. Heel de namiddag regen waardoor we niet veel konden doen, buiten lunchen. Met de Canadese Tim, de Zwitser Marcel en Yuji de Japanner. Het was echter minder goed als ons vorige goedkope restaurantje. Maar ach dat kan gebeuren. Voordeel is dat ik het postkantoor gevonden heb.
Ik ben er ook achter gekomen dat de school ons zal begeleiden voor onze residency permit. Wat goed nieuws is, want ik weet helemaal niet waar dat zou moeten gebeuren. Verder heb ik mij nog nuttig kunnen bezig houden met skypen :) love you bee! En de was, want ik had geen T-shirts meer over :)
's Avonds is de regen dan wel gestopt en zijn we samen met een heel erg Zuid-Amerikaans getint groepje (Een Chileen, twee Colombianen en een Braziliaan, en Yuji, die blijkbaar wat Spaans kende ik Cliff en Lennert) uit onze school Teppanyaki gaan eten. Dicht bij het toeristische West Lake. Dat voelde je ook in je portemonnee. 178 yuan voor all you can eat en drinks included. Toch veel te veel. Dat doe ik dus nooit meer :p
Hierna gingen we nog naar de Phebe Bar nightclub. Lang bleef ik er niet want het was echt niks voor mij en ik was nogal moe.  Overigens wou ik dringend nog een skypesessietje doen met mijn schatje!

Vandaag lekker lang geslapen. Er zullen weer veel Chinese toeristen zijn die het West Lake komen bezoeken :( Druk Druk Druk.... Gelukkig ben ik weer helemaal fit :)

In een Chinese Apotheek op het gezellige Hefang Jie