Na uit mijn bed gebeld te worden door de administratie om te zeggen dat ik mijn puntenlijstje mocht gaan halen en er vervolgens achter te komen dat ik het zeer deftig had gedaan het voorbije semester, kon mijn grote vakantie in China beginnen. Het begin was vooral wachten op de komst van hoog bezoek. Na elkaar bijna vijf maanden te hebben gemist, zou ik eindelijk herenigd worden met mijn allerliefste schatje. Op de ochtend van 15 januari 2012 stond ik om 5 uur op om de trein van 6h12 te nemen die mij naar Shanghai zou nemen. Yuji’s vergezelde me want zijn bezoek zat in hetzelfde vliegtuig als Mari en zou dus tegelijk aankomen. Het was even spannend toen we niet meteen een taxi vonden in de gietende regen, maar al bij al liep het vlot. Op de luchthaven van Shanghai waren er veel bakvisjes die vol spanning op de komst van een of andere Koreaanse Justin Bieber wachtten. Ze vroegen mij en Yuji om uit de weg te gaan voor dit heerschap. Dit irriteerde mij want wij wachtten ook op belangrijk bezoek. Uiteindelijk gingen we toch maar ergens anders staan want Yuji kon het bijzijn van deze gibberende meisjes niet meer aan. Niet lang daarna zag ik mijn lieve schatje en we namen afscheid van onze Japanse vriend en namen dan de snelste trein ter wereld die ons tegen 430 km/h naar het centrum van Shanghai zou brengen. Daarna namen we nog de metro naar ons hotel. Het viel allemaal goed mee want ons hotel was maar vijf minuten stappen van de metro halte. Het hotel lag wel in een lawaaierige buurt, maar gelukkig zijn wij geen moeilijke mensen. Er was wel een foutje met onze reservatie. Blijkbaar had ik per ongeluk een single room geboekt. Gelukkig was er nog een double room vrij en konden we die nemen mits een kleine toeslag. Verder waren er weinig problemen.
上海Shanghai
 |
| the Bund |
Er was mij gezegd dat er in Shanghai niet bijster veel te zien was, en voor zo’n grote stad was dat inderdaad zo. Dus over het bezoek aan Shanghai kan ik kort zijn. We hebben vooral veel geshopt op 南京东路East Nanjing Road ( een beetje de Meir van Shanghai) en op de tourist market van 豫园 Yuyuan garden. In Yuyuan wist ik dat er veel namaak te vinden was, en dat was natuurlijk iets waarvoor we naar China kwamen. We besloten moedig te doen en gingen mee met zo een van die mensen die heel louche doen en prentjes toonden van Rolexen en Louis Vuitton tassen. Wij vroegen naar Hermès en meteen nam de vrouw met de prentjes ons mee naar kleine steegjes en wij voelden ons beiden alles behalve op ons gemak. We liepen steeds verder van de drukte op de toeristenmarkt en dat was niet zo geruststellend. Toen gingen we een van de vele deuren binnen en daar zagen we een hele opslagruimte aan valse tassen. Mijn schatje bekeek deze tassen en ik bekeek een aantal mooie horloges. Ik zei heel schuchter dat we niets naar onze smaak vonden en de vrouw leidde ons nog verder naar een nieuwe opslagplaats. Ditmaal waren er wel tassen die mijn lieverdje konden bekoren. Ik vroeg aan de uitbater of hij geen horloges had en zocht vervolgens naar een of andere secret switch in de muur en draaide toen een hele muur vol handtassen open. Hierachter lag een kamer vol horloges. Al snel vond ik een fraaie ‘Breitling’ en het onderhandelen kon beginnen. Hij vroeg 1250 en bij het zien van mijn sceptische blik liet hij de prijs meteen zakken tot 850, ik zei dat het nog steeds veel te duur was en vroeg 200. Hij was teleurgesteld en wees naar minder mooie horloges voor 200. Ik zei hem dan ook dat ik ze niet mooi vond. Uiteindelijk betaalde ik er 350 voor, wij bleven goeie ‘vrienden’ omdat mijn vrouw ook een tas ging kopen. Daar betaalden wij 380 voor. Afbieden zat er niet meer in omdat ik nogal hard geweest was voor het horloge. Hoe dan ook we waren tevreden met onze namaak en we hadden er weer een hele ervaring bij.
Tot slot krijgt in Shanghai 田子方 Tianzifang, met zijn gezellige kleine straatjes en winkeltjes en 新天地, waar we mijn verjaardag met een lekkere pizza hebben gevierd nog een eervolle vermelding. Daarna gingen we weer met een combinatie van metro en magneettrein naar de luchthaven.
北京 Peking
Gelukkig had ik op voorhand op internet gecheckt hoeveel een taxi zou kosten van de luchthaven naar ons hotel. Dat zou ongeveer 76 kuai zijn. Want eens uit de luchthaven bood een kerel ons zijn taxi diensten aan. Ik volgde hem en we stopten onze koffers in een mono volume. Hij toonde ons een lijst van hotels. Dit was verwarrend aangezien ik hem al had laten zien waar ons hotel was. Hij zij toen dat het 500 kuai was. Ik zei dat ik maar een gewone taxi nam dan en haalde snel onze koffers uit de kofferbak. Ik voelde me niet goed op mij gemak in deze stad waar ik nog niet eerder geweest was. De normale taxi was gelukkig in orde. Het was 80 kuai tot ons hotel en daar was ik zeer tevreden en opgelucht mee. Het was waarschijnlijk omdat het al avond was, maar ons hotel had geen kamer met dubbel bed meer over en wij kregen een twin. Omdat deze kamer een raam had, moesten we ook meer betalen. Het raam gaf uitzicht op een muur, maar voor de rest was de kamer in orde.
We gingen naar buiten om te eten en we vonden snel een straat met restaurantjes. Aangezien het buiten minstens -10°C was, waren we niet te kieskeurig en gingen we snel een restaurant binnen. Er zaten enkele westerlingen en dat deed ons op ons gemak voelen. Het eten viel goed mee, alleen hadden we wat te veel besteld.
De volgende dag gingen we naar de beroemde 天安门 poort van de Hemelse Vrede. Het kostte niet zo veel om op de poort waar zoveel belangrijke personen (Mao himself samen met Chroesjtsjov bijv.) hebben gestaan te mogen bezoeken, dus deden we dat maar meteen. Om door te mogen moesten we onze tassen in de vestiaire gaan leggen voor 2 kuai. Daarna moesten we door security. Er was een security rij voor dames en twee voor heren. Mijn lieverdje moest heel erg lang wachten op mij in de kou, omdat er veel meer mannen waren die door de security moesten. Hierna konden we eindelijk de poort beklimmen. Deze gaf een goed zicht op het wereldberoemde plein. Het vele volk stoorde hier nog niet echt, maar was wel erg vervelend tijdens de andere dagen, toen we meer toeristische plekken wilden bezoeken. Het was heel jammer, want anders zo’n mooie plekken als het zomerpaleis en de Temple of Heaven waren helemaal niet genietbaar. Nabije temple fairs (mooi woord voor ordinaire kermis) zaten vol mensen en er rond lopen was niet te doen.
We hebben wel kunnen profiteren van Peking door naar de bekendste muur ter wereld te gaan. De grote muur bij Jinshanling zo’n drie uur rijden van Peking. We boekten dit gemakkelijk via ons hotel en het was echt de moeite. Voor de middag was het er echter zo koud dat we onze snottebellen in onze neus voelden bevriezen. We schatten dat het er ongeveer -20° C was. Het uitzicht op de muur was echter adembenemend en foto’s zullen dat duidelijk maken. Voor mij was dit het hoogtepunt van ons verblijf in Peking. Nog mag vermeld worden dat ik op de beroemde voedselmarkt bij 王府井 Wangfujing (ja, die met de schorpioenen) haai -en zeeslang-satés heb gegeten. De schorpioenen liet ik maar links liggen.
杭州 Hangzhou
Het was vooral rusten en genieten van de relatieve rust in mijn woonplaats Hangzhou na de vermoeiende twee weken in de bovenstaande grootsteden. Ons gezellige hostel bevond zich in een zijstraat van de mooie historische straat 河坊街 Hefangjie. De taxi chauffeur was wel pissig omdat we voor een rit van 2km een taxi namen, maar met zoveel bagage konden we moeilijk anders. In de hostel werden we verwelkomd door heel vriendelijk jong personeel. We kregen een aangenamen verrassing: de derde nacht is steeds gratis. Dat kwam enorm goed uit en vooral omdat we door de lage koers veel euro’s kwijt zijn geraakt. In Hangzhou zelf hebben we vooral veel gerust en cadeautjes gekocht voor het thuisfront. We bezochten de namaakmarkt verscheidene keren en ook de 10kuai en 2kuai winkels in de buurt kregen vaak de eer van ons over de vloer te krijgen. Jammer genoeg was het allemaal veel te snel voorbij en kwam de tijd dat mijn lieverdje weer naar Pudong moest om terug te vliegen snel.
浦东，上海 Shanghai, Pudong
Na een lange metro rit van het station naar bijna de luchthaven, kwamen we uit in een ongure buurt. Dit was het Pudong newly built district. Het was er zo nieuw dat de gebouwen nog niet eens gevuld waren. Dit gaf de hele buurt een verlaten indruk. We werden benaderd door een hele boel zwarte taxichauffeurs (zwart als in illegaal uiteraard). Ik deed of ik geen Chinees verstond en negeerde ze allemaal. In dit verlaten district, kwam er gelukkig net een legale en met een groen lichtje brandende taxi voorbij. Deze bracht ons snel naar ons hotel en we waren gerust. We zagen nergens een restaurant in de buurt en ik vroeg dan maar aan de receptie waar er een supermarkt was. Er was er een op een tiental minuten stappen en daar sloeg ik dan maar wat mondvoorraad in. De volgende dag kregen we een triestig, maar gelukkig gratis ontbijtje alvorens we naar de luchthaven gebracht werden. Bij de domestic terminal 1 stapten alle andere passagiers uit. Toen werden we afgezet aan terminal 2. Daar bleek dat de vlucht van mijn schatje met twee uur vertraagd was. Hierdoor zou de connectie in Londen naar Brussel gemist worden. De incheck dame deed gelukkig goed haar werk en kon Mari op een vlucht van Swiss air zetten (Shanghai-Zürich-Brussel). Deze zou binnen drie kwartier vertrekken dus moesten we versneld afscheid nemen. Dit was minder leuk. Ik wachtte met een koffietje tot de gate zou sluiten en ging dan maar terug naar Hangzhou. Later zou ik nog horen dat Swiss Air veel beter is dan British Airways . Dus dat is toch positief geweest dan.
Ondertussen is het nieuwe semester voor mij in mineur begonnen. We namen afscheid van Yuji die door beursproblemen terug naar Japan is gegaan. Deze week heb ik zelf drie dagen les gemist doordat ik ziek in bed lag. Hopelijk is het snel beter met mij. Zie zo, nu zijn mijn trouwe lezers weer up-to-date.
Hartelijk bedankt om mij te komen bezoeken lieverdje!!! En om mij te helpen dit verslag op mijn blog te plaatsen. Jij bent de beste, ik zie jou graadzj!!!!
